«نیل گیمن» در «همپشایر»، شهری در انگلستان به دنیا آمد و اکنون در آمریکا زندگی می کند. در کودکی، خیلی زود عشقش به کتاب و داستان خواندن را کشف کرد و با شوق کودکانه اش در داستان های «جی. آر. آر. تالکین»، «ادگار آلن پو» و بسیاری از نویسندگان دیگر غوطه ور شد. او درباره ی خودش می گوید:
کودکی رام نشدنی بودم که در کتابخانه ها بزرگ می شدم. بدون کتابخانه ها، کسی که امروز هستم، نمی شدم. از آن دست کودکانی بودم که کتاب ها را می بلعند. شادترین زمان برایم وقتی بود که پدر و مادرم را متقاعد می کردم که مرا به کتابخانه ببرند و خودشان بروند سر کار تا بتوانم یک روز کامل را در آن جا بگذرانم.
«نیل» در نوجوانی عاشق کتاب های کمیک ابرقهرمانی آمریکایی شد و آرزو داشت روزی بتواند به سبکی مشابه آن ها بنویسد. در ابتدا به روزنامه نگاری روی آورد و با تلفن کردن به ویراستارها و دروغ گفتن درباره‌ی تجربیاتش، شغلی آزاد برای خودش دست و پا کرد. او می گوید:
آن ها می پرسیدند: برای چه جاهایی نوشته ای؟ و من لیستی از اسم های مختلف را برایشان ردیف می کردم: «مجله ی ساندی تایمز» (The Sunday Times Magazine)، «نشریه ی تایم اوت» (Time Out). این ماجرا، مربوط به قبل از دوران گوگل است، برای همین، کسی بررسی نمی کرد.
این چنین بود که «گیمن» با نوشتن نقد کتاب و مصاحبه، راه خود را به سوی موفقیت باز کرد.
نوشتن برای همه ی نشریاتی که درباره شان چرت و پرت هایی سر هم کرده بودم، برایم تبدیل به هدفی افتخارآمیز شده بود. و تا پایان آن دهه، به هدفم رسیدم.
