کودکان

والت دیزنی، یکی از چهره‌های معروف صنعت انیمیشن در جهان است. او از همان دوران کودکی همیشه تلاش می کرد تا سرزمین رؤیاهایش را بسازد. والت دیزنی، خالق میکی‌ماوس است و البته سفیدبرفی و هفت کوتوله،پینوکیو، دامبو، بامبو، سیندرلا و پیتر پن و انیمیشن‌های بلند دیگر را هم او ساخته است. دیزنی اولین‌بار موسیقی را به دنیای انیمیشن بُرد. او سرزمین دیزنی را ساخت تا کودکان و آدم‌بزر گ‌ها رؤیاهایشان را در دنیای واقعی هم تجربه کنند. تا وقتی قوه‌ی تخیل و خیال پردازی در دنیا وجود دارد، هیچ‌وقت سرزمین دیزنی تکمیل نمی‌شود. مجموعه‌کتاب‌های «آدم‌های معمولی جهان را تغییر می‌دهند» با زبانی ساده، زندگی‌نامه‌ی قهرمان‌های بزرگ جهان را بیان می‌کند. این کتاب‌ها با محوریت مشخصات و ویژگی‌های خاص قهرمانان بزرگ الهام‌بخش کودکان است تا در زندگی از هیچ چیز جدیدی نهراسند و هرگز دست از تلاش برای رسیدن به اهدافشان برندارند. زبان داستان این کتاب‌ها ساده و شیرین است و لحن طنزگونه‌ی آن توجه کودکان علاقه‌مند به داستان‌های غیرتخیلی را جلب می‌کند. داستان زندگی هریک از افراد تأثیرگذار از زبان خودشان بیان می‌شود و این حس صمیمت خاصی برای مخاطب ایجاد می‌کند. در قسمت پایانی کتاب هم سال‌شماری از زندگی او به همراه تصاویری واقعی از زندگی آن شخصیت آورده شده است. برد ملترز (Brad Meltzer)، نویسنده‌ی پُرفروش نیویورک تایمز داستان این مجموعه‌کتاب‌ها را ‌روایت می‌کند.

حجاب آسیه مثل دریا و آسمانی است که بین آن‌ها هیچ فاصله‌ای نیست و با موج بزرگی به همه سلام میکند... ... و می‌گوید من همیشه اینجا هستم، خواهم بود، مثل خواهرها، مثل من و آسیه.

کتاب «آخرش می‌آن سراغم» نوشته‌ی سیامک گلشیری است. این رمان به زبان گفتار نوشته شده و ماجرای آن در تهران معاصر اتفاق می‌افتد. قصه‌ی این کتاب سرگذشت نوجوانی است که شبی ناخواسته پا به ماجرایی هولناک می‌گذارد و هر چند از آن جان سالم به ‌درمی‌برد،‌این حادثه هرگز دست از سرش برنمی‌دارد. آخرش می‌آن سراغم داستان آشنایی با شرارت است؛ داستان آشنایی با جهان ترسناکی که چنان پسر نوجوان را در خود می‌بلعد که گمان می‌کند هرگز از آن نجات پیدا نخواهد کرد و این احساس بی‌تردید تا ابد با او خواهد ماند. گلشیری متولد مردادماه 1347 و از نویسندگان موفق در ژانر وحشت است. در داستان‌نویسی فارسی آن‌گونه که باید و شاید به ژانر وحشت پرداخته نشده؛ اما آثار گلشیری از نمونه‌های موفق این حوزه هستند. او علاوه‌بر بزرگسالان برای نوجوانان هم می‌نویسد و معتقد است رمان‌های این ژانر به دلیل قصه‌ی قوی، به پرورش خلاقیت کودکان و نوجوانان کمک می‌کنند. اگر خواهان اضافه‌کردن چاشنی هیجان به اوقات مطالعه‌تان هستید، از خواندن کتاب آخرش می‌آن سراغم غافل نشوید. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «نادر که رفت دوباره برگشتم و تو کوچه رو نگاه کردم. تا حالا تو عمرم اون‌جا رو به اون خلوتی ندیده بودم. همه‌ش فکر می‌کردم الان یکی وایساده پشت یکی از اون درخت‌های کوفتی و داره منو سُک می‌زنه. یکی از اون چاقو‌های دندونه‌دار هم دستشه. شاید هم اصلا تا حالا گورشونو گم کرده بودن. یه لحظه به سرم زد برم پایی و با اون پای آش و لاشم وایسم وسط خیابون و عین خل‌ها داد بزنم تا هرجا هستن، بیان سراغم؛ منم براشون قسم بخورم که قضیه رو به هیشکی نگفته‌م و نمی‌گم، حتا به این نادر الاغ که یعنی بهترین رفیقمه. ولی اون‌ها رو نمی‌شناسی. خیلی لَجَنن.»

وقتی حیوان‌ها خبر بیماری خرس را از خرگوش صحرایی شنیدند، با عجله به طرف لانه خرس دویدند. همه‌ی آن‌ها خرس پیر و مهربان را دوست داشتند. در لانه‌ی خرس از او شنیدند که این بار خرس می‌خواهد به سفری استثنایی برود، سفری که هر کسی به وقت خودش به آن خواهد رفت. در این میان، روباه کوچولو کنجکاوی بیش‌تری نشان می‌داد و می‌خواست تا آن‌جا که می‌تواند از راز این سفر آگاه شود...