کودکان

ای بابا! این معلم ما هم که مدام اشکش به راه است! ماه شعر ملی است. خانم ماساتی که معلم برنامه‌ی بچه‌های باهوش و بااستعداد است، به شعر و شاعری علاقه‌ی زیادی دارد. غروب خورشید را که می‌بیند، احساساتی می‌شود و می‌زند زیر گریه. او فکر می‌کند پسرها باید احساساتی باشند و مدام با قافیه حرف می‌زند!

کلاس موسیقی معرکه است! معلم موسیقی، آقای کاماره، آواز می‌خواند، روی سرش می‌چرخد و روی کله‌ی کچل مدیر مدرسه طبل می‌زند! او به بچه‌ها خبر می‌دهد که قرار است توی مدرسه نمایش اجرا کنند. نمایش دیو و دلبر. اما اگر ای. جی. نقشش را دوست نداشته باشد چی؟

ما می‌خواهیم مهارت‌مان در فوتبال و بسکتبال را به رُخ‌ معلم ورزش‌مان بکشیم. اما انگار از این‌جور بازی‌ها خبری نیست. خانم لیزار خیال دارد به‌ ما تردستی با روسری و نگه‌داشتن پَر روی انگشت یاد بدهد!

خانم براشت، مربی بهداشت مدرسه، خیلی خوشگل و مهربان است. ولی تازگی‌ها مشکوک می‌زند! نکند جاسوس بین‌المللی باشد؟ اگر قرار باشد ما بچه‌ها بین او و کشورمان یکی را انتخاب کنیم، تکلیف‌مان چیست؟